Een kijkje in het leven van Luc Steins

Luc Steins, de razendsnelle middenopbouwer van het Nederlands Handbalteam, speelt momenteel bij de Franse club Paris Saint-Germain en ontwierp samen met ASICS de Blast FF indoorschoen. Hoe ervaart hij het leven in Frankrijk? En hoe vindt hij het om samen te werken met ASICS? Wij vroegen hem het hemd van het lijf!

Samenwerking met ASICS

Waar let je op bij het kiezen van de perfecte indoorschoen?

Ik vind het persoonlijk fijn als het een lager model is wat iets lichter is waardoor ik er snel mee uit de voeten kan. Daarnaast vind ik het belangrijk dat ze iets steviger zijn zodat ze goede steun geven bij de bewegingen die ik als handballer moet maken. Mijn schoenen, de Blast FF, geven mij die stabiliteit. Ook de flexibiliteit van deze schoen helpt me bij het snel kunnen reageren bij contact met de grond zodat ik extra wendbaar en explosief kan zijn. De reactie van de schoen op de grond moet direct voor een beweging zorgen zodat er geen tijd verloren gaat!

Hoe vind je het om samen te werken met ASICS en te sparren over de ontwikkeling van het spel en het belang van het juiste paar schoenen te hebben die past bij jouw type spel?

Ik vind het enorm belangrijk en ook mooi om samen met ASICS te sparren over de “ideale schoen”. Ik denk dat wij als spelers daar heel veel aan hebben om het spel van onszelf te kunnen verbeteren. Wij moeten een schoen ook 100% kunnen vertrouwen en ons er goed op voelen. Ik denk dat dit door een intensieve samenwerking met ASICS zeker haalbaar is waardoor er modeltypes ontstaan die bepaalde kenmerken hebben waar spelers op specifieke posities voordeel bij hebben. Ik wil als midden-opbouwer middels een bepaalde stijl (bijvoorbeeld: snel, wendbaar en stabiel) kunnen bewegen in alle hoeken en standen terwijl hoek-spelers misschien meer op zoek zijn naar hoog springen en veel voorwaartse snelheid.

Het leven van Luc Steins

Hoe ziet je leven eruit in Parijs en hoe verschilt deze ten opzichte van toen je in Nederland speelde?

Het leven in Parijs bevalt steeds beter. Ik ben niet per se iemand die van de grote stad houdt, maar ik begin de stad en het stadsleven steeds beter te begrijpen. Ten opzichte van Nederland is er natuurlijk heel veel verschil. Nu ben ik full prof en in Nederland kom je niet verder dan semiprof en moet je ernaast studeren of werken. Nu spelen we zoveel wedstrijden en moeten we zoveel reizen naar CL wedstrijd en competitiewedstrijden dat het heel lastig is om er nog een studie of werk naast te hebben. Alles staat nu in het teken van handbal, terwijl in Nederland het leven ook meer bestond uit andere zaken zoals familieleven, studie, werk, hobby’s, vrienden etc.

Je bent nu full prof, hoe vaak train je?

Het is lastig te zeggen hoe vaak we precies trainen aangezien dit heel erg afhankelijk is van het wedstrijd programma (vaak 2 wedstrijden per week) maar over het algemeen hebben we elke dag training op 1 dag in de week na wat dan als rustdag gezien wordt.

Heb je nog tijd voor andere hobby’s naast je handbal carrière?

Ik ben een enorme sportliefhebber en wil dan ook graag zoveel mogelijk andere sporten volgen en dan met name wielrennen. Wielrennen doe ik zelf als er tijd voor is ook heel graag net als met vrienden/vriendin(nen) en avondje gezellig spelletjes doen onder het genot van een lekker hapje en drankje.

Mis je je familie niet of komen ze vaak langs?

Ik heb altijd heel erg veel geluk gehad met mijn familie aangezien ze heel vaak langskwamen bij wedstrijden zowel in Nederland als in het buitenland dus dan zag ik ze toch wel regelmatig. Maar nu mijn vader ons een aantal weken geleden helaas heeft moeten verlaten vind ik het wel fijn om te weten dat de afstand tussen Parijs en Limburg goed te overbruggen is waardoor het makkelijker is om elkaar regelmatig te blijven zien. Dat geeft wel rust en steun.

Kun je gewoon over straat? Of word je herkend?

In Parijs kan ik zeker gewoon over straat. Parijs is een wereldstad waar heeeel veel mensen wonen/leven en amper iemand bekend is met handbal dus voor ons als handballers is dat prima te doen.

Wie of wat was jouw stimulans om met handbal te beginnen?

Mijn ouders speelden beide handbal en zijn van jongs af aan met mij meegegaan. Het is dus eigenlijk een beetje met de paplepel ingegoten en aangezien mijn moeder ook in het dorp met de jeugd aan de slag ging binnen de handbalclub was het makkelijk om daar mee te gaan doen en dat beviel heel erg goed. Daarnaast heeft de rest van familie ook altijd handbal gespeeld.

Heb je nog andere sporten geprobeerd? En waarom koos je voor handbal?

Ik heb een tijdje tennis gedaan, maar ik voelde me vaak eenzaam op de baan en vond het leuker om aan een teamsport te doen en plezier te maken met teamgenoten!

Waarom wilde je graag in het buitenland spelen?

Nadat we in Nederland eigenlijk alle prijzen gewonnen hadden die er te winnen waren leek het me leuk en tijd voor een nieuwe stap. Deze stap moest dan over de grens gemaakt worden en daardoor kon ik ook professional worden aangezien handbal een grotere sport is in Frankrijk.

Je geeft aan dat handbal een grotere sport is in Frankrijk. Merk je veel verschil tussen de Nederlandse en Franse competitie en wat is het grootste verschil?

De Franse competitie is de laatste jaren samen met de Duitse competitie echt uitgegroeid tot de beste competities in de wereld, terwijl in Nederland het altijd gecombineerd zal moeten blijven worden met een maatschappelijke carrière. Daardoor is het niveauverschil tussen de twee competities ook wel enorm, ondanks dat de BENE-league het niveau van de Nederlandse en Belgische competities wel flink opgekrikt heeft.

We hopen natuurlijk dat je nog heel lang actief blijft als topsporter, maar denk je al een klein beetje na over een carrière na het professionele handbal en hoe zou dat eruit zien?

Voordat ik naar het buitenland vertrok heb ik bewust de keuze gemaakt om mijn HBO studie Facility Management met als specialisatie Sport Leisure en de Event Management richting af te ronden. Daarnaast heb ik in Frankrijk online nog een Master afgerond in Sportmanagement en het lijkt me dan ook echt leuk om in de sport actief te kunnen blijven.

Tot slot nog een vraag gericht op het mentale aspect van topsport. Hoe zorg je ervoor dat je een Gezonde Geest in een Gezond Lichaam hebt en behoudt?

Ik denk dat het heel erg belangrijk is dat je altijd plezier houdt in alles wat je doet. Als het leuk is om naar de training te gaan, als je veel speelt of een rol in een ploeg hebt die jou goed past, denk ik dat het makkelijker is om van alles te kunnen blijven genieten en dus ook een gezonde geest te houden!

Handbal in Frankrijk

Kan je iets vertellen over de handbal beleving in Frankrijk en hoe gepassioneerd deze is? Voor hoeveel mensen spelen jullie je wedstrijden bijvoorbeeld en worden de wedstrijden live uitgezonden op tv?

Handbal is in Frankrijk de laatste jaren steeds populairder geworden en de topwedstrijden in onze competitie zijn bijna altijd uitverkocht en dan kunnen er in de grote hallen wel een 10.000tal mensen op de tribunes zitten. Onze hal in Parijs is iets kleiner en het handbal in Parijs zelf leeft wat minder dan in de provincies, maar ook bij ons is de sfeer top als het belangrijke wedstrijden zijn! Daarnaast worden elke week 3 à 4 wedstrijden op tv uitgezonden en de rest is te volgen via een livestreamplatform.

Hoe bijzonder is het dat Nederland op het WK staat?

Na 1961 is het nu weer voor het eerst dat wij als Nederland naar een WK gaan, dus dat is zeker bijzonder. Ook al hebben we het niet geheel op eigen kracht gehaald, denk ik dat we het verdienen om ernaartoe te gaan. Aangezien we gewoon goede resultaten geboekt hebben de laatste jaren en de volgende op de ranking waren die in aanmerking kwamen voor een wildcard.

Merk je/hoop je dat doordat jullie aan het WK meedoen ook het Nederlandse Mannen Handbal in de lift zit?

Dat merk ik nog niet heel goed helaas… dit is iets waar ik me ook steeds meer zorgen om begin te maken. Ik merk dat het in sommige gedeeltes van het land, en dan met name ook in Limburg, het lastig is om genoeg jongens naar handbal te krijgen om mooie competities te kunnen spelen en het herenhandbal in de toekomst verder door te ontwikkelen. Daar moeten we ons echt hard voor blijven maken en ik hoop dat ik daar enigszins aan bij kan dragen.