8 maanden...

We zijn inmiddels een paar wedstrijden verder en ik merk nog steeds elke week dat het beter gaat. Niet alleen met mijn knie maar ook mentaal. Ik herken mezelf steeds meer terug op het handbalveld en vind langzaam mijn spelvorm van voor mijn blessure terug. Ik zit nu op 8 maanden na mijn operatie en voel me bijna weer de oude. Ik train nog steeds extra en aangepast. Zolang ik nog niet 100% mezelf ben, wil ik dit niet veranderen. Het zelfvertrouwen moet groeien en dat heeft nou eenmaal tijd nodig. Dat moet ik accepteren.

Ik kan weer spelen en moet daar dankbaar voor zijn. Het zijn 8 lange maanden geweest, helaas duurt het seizoen nog maar 2 wedstrijden. En wat voor wedstrijden. Het is voor ons erop of eronder. We konden tot afgelopen zaterdag nog steeds degraderen, maar in een voor ons finale weekend hebben we gedaan wat we moesten doen! We hebben overtuigend gewonnen en kunnen met nog 2 wedstrijden op het programma zeggen dat wij veilig zijn en volgend seizoen wederom eerste Bundesliga spelen!!

Naast het feit dat ik nog veel met mezelf bezig ben, moet ik een rol in het team vervullen waar ik eigenlijk nog helemaal niet klaar voor ben. Als ervaren speelster en een van de oudste (ja dat tijdperk is aangebroken) het team ondersteunen, op sleeptouw nemen en motiveren. Aanstaande zaterdag spelen wij tegen onze directe concurrent. Dit wordt DE wedstrijd van dit seizoen voor ons, wanneer wij deze wedstrijd winnen, stellen wij onze Bundesliga plek voor volgend seizoen veilig. Een wedstrijd waar alles van afhangt, een finale. Wij spelen dit weekend onze finale. Voor mij persoonlijk is dit dubbel spannend, ik ben net terug en heb de eerste wedstrijden vrij kunnen spelen, met minder druk. Dat betekent, niet de druk die ik mezelf opleg, omdat ik iedereen wil laten zien wat ik kan, maar de druk die weggenomen wordt omdat je in veel wedstrijden de underdog bent. En vaak is dit een goede uitgangspositie. Wanneer mensen ervan uitgaan dat je verliest kun je toeslaan en winnen!

Er zijn nog veel dingen waar ik aan wil en moet werken om weer op mijn oude niveau te komen. Daar heb ik in de aankomende 3 weken de tijd niet voor. Dan ligt de focus niet op mezelf maar op mijn team. Wij hebben nog punten nodig om in de liga te blijven en hiervoor wordt alles op stop gezet, ook mijn eigen revalidatie (want dat is het eigenlijk nog). Het team boven mezelf stellen is nu belangrijk, ik ben onderdeel van het team en moet voor nu even loslaten dat ik nog niet 100% te oude bent. Ik doe wat ik kan en geef alles in deze laatste 3 wedstrijden. Daarna breekt een nieuw hoofdstuk aan en hoop ik tijd voor mezelf te hebben om weer de oude Mies te worden!