De eerste trainingsstage met de nieuwe bondscoach

Hé Nederland, daar was ik weer eventjes. Niet voor zomaar een weekje Nederland, maar voor een trainingsstage met het Nederlands team. De eerste trainingsstage met de nieuwe bondscoach. Best spannend dus. Hoe gaat deze week er uit zien, gaan er veel dingen veranderen, hoe zal het zijn. Wat uiteindelijk het meeste wennen was? Die frans-engelse manier van praten! Geen ‘Kom nu, kom sa’, maar vooral veel ‘allez, allez’. Gelukkig ook een week vol oud en vertrouwd Nederlands lullen. Heerlijk om tijdens trainingen gewoon lekker te schreeuwen met/tegen degene die naast je staat, zonder dat je eerst hoeft na te denken over wat je zegt of vooral hóe je het zegt. Dat Deens blijft immers een gekke taal ????

Verder houdt de nieuwe bondscoach erg van rennen. Of naja, hij houdt er van om ons te laten rennen. Er is dus geen tijd voor stilzitten, maar ‘run Oranje, RUN’!

Dip it low

Bij veel leuke en positieve dingen, horen helaas ook dipjes en momenten dat het minder gaat. Waarin dingen niet gaan zoals je wilt en er niets mee zit. Dat hadden wij de afgelopen periode helaas bij de club. Onze start van het seizoen was heel erg goed, we speelden goede wedstrijden en wonnen bijna alles. De sfeer in de groep was en werd hierdoor heel goed en sterk, we raakten beter op elkaar ingespeeld en haalden het beste in elkaar naar boven. Dat beloonde we met het winnen van de Deense beker in December.

De tweede helft van het seizoen kende een veel minder goede start. Een aantal blessures zorgden er voor dat we moesten gaan puzzelen. We haalden ons niveau niet (meer) en verloren wedstrijden, vooral van onszelf. Helaas zijn we hierdoor ook bonuspunten misgelopen die we mee hadden kunnen nemen naar de play-offs.

Zes nederlagen op rij te verwerken, als topsporter zijn dat er zes teveel. Zelf speel ik ook nog (te veel) met ups en downs. Goede wedstrijden worden afgewisseld met wedstrijden waarin niets lukt en alle ballen op de paal of lat eindigen. Hoewel ik weet dat dit er bij hoort en ik hier uiteindelijk maar van leer, wil je uiteraard je steentje bijdragen. Zeker in wedstrijden waar het er om gaat en je ook genoeg kansen creëert. Verliezen kost veel energie en brengt frustraties met zicht mee, dit drukt ook een stempel op de stemming in de kleedkamer. Op dat soort momenten ben ik stiekem wel eens blij dat ik niet alles kan verstaan wat er gezegd wordt…

Maar zoals ze altijd zeggen, de aanhouder wint. Eindelijk na 6 nederlagen hebben we weer een overwinning weten binnen te halen. Het Deense overwinningslied kon dan ook eindelijk weer gezongen worden na de wedstrijd.

Ring the alarm

Kennen jullie dat verhaal van een Deens en Nederlands meisje die samen besloten lasagne te maken en vervolgens bijna hun appartement in rook zagen opgaan? Yep, waargebeurd verhaal! Hoe dat precies ging?

26 maart 2019, de lasagne zag er goed uit. Alleen nog even in de oven en klaar. Na een paar minuten ruiken we iets vreemds en denken we ‘ach, buiten zal wel iets in brand staan’. Totdat de geur erger wordt, het brandalarm af gaat en de keuken vol zwarte rook staat. PANIEK!

Uiteindelijk bleek er iets achtergebleven in de oven wat helemaal aangebrand was. Dit hebben we zo snel mogelijk uit de oven weten te halen. Vervolgens gauw de ramen open om die rook kwijt te raken. Al met al kwamen we dus met de schrik vrij en moeten we nu alleen even zorgen dat ons raam weer gemaakt wordt.

Je maakt wat mee hé in Denemarken ????