Even voorstellen... Nyala Krullaars

Hoooi!

Ik ben Nyala en ik ben 19 jaar. Op mijn 4e ben ik begonnen met voor mij de allermooiste sport. Mijn eerste handbalclub was Gemini in Zoetermeer. Allebei mijn ouders handbalden hier en namen ons vanaf jongs af aan mee naar de hal, het is dus niet echt verrassend dat ik ben gaan handballen. Ik ben hier natuurlijk begonnen in de jeugd, zat samen met mijn zus in een team. We hadden het geluk dat we o.a. training kregen van Nicolet Boriceanu, zij heeft mij zoveel geleerd. Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad bij Gemini en kwam in mijn vrije tijd ook graag op de vereniging. Op 12-jarige leeftijd debuteerde ik bij dames 1. Aangezien ik 2 weken daarvoor nog mee was gegaan als ‘pupil van de week’ kwam de uitnodiging als een grote verrassing. Ik had op de tribune heel veel support zitten, waardoor het nog een beetje specialer voelde. In mijn eerste seizoen zijn we gepromoveerd naar de eerste divisie en ik heb daarna nog 2 seizoenen meegedraaid.

In 2016 waren de selectietrainingen van oranje U16, waar ik via mijn handbalschool HSR, voor was uitgenodigd. Na 2 spannende selectiedagen kreeg ik te horen dat ik bij de selectie zat. We hebben inmiddels 4 jaar mooie toernooien met elkaar gespeeld en een zilveren medaille op het EK gehaald!
Ook trainde ik in datzelfde jaar mee op de selectiedag voor de handbal academie. Eigenlijk had ik toen nog niet de intentie om ook naar de academie te gaan, ik was pas 14. Mijn zus wel en ik mocht meetrainen om alvast een beetje te ‘proeven’ voor wanneer ik de leeftijd zou hebben om hiervoor geselecteerd te worden. Toen ik in mei een mailtje kreeg met de vraag of ik al naar de academie zou willen komen, was ik natuurlijk super verrast en heel erg blij.

Uiteindelijk heb ik maar 1 jaar op Papendal gezeten. Na dit jaar wilde ik naar een hoger niveau toe (eredivisie) en moest ik daarvoor een andere club zoeken. Ik kreeg de mogelijkheid om bij Dalfsen aan te sluiten en daar het mooie trainingsschema te volgen. Een moeilijke beslissing, want op Papendal had ik het heel erg naar mijn zin en het betekende weer verhuizen en veranderen van school. Maar uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen om het te doen en verhuisde ik die zomer naar Dalfsen. 2 seizoenen later ging de club helaas failliet en dat betekende dat ik weer op zoek moest naar iets anders. Ik heb naar clubs binnen Nederland gekeken, maar ben ook samen met mijn spelersmakelaar, René Cloo, gaan kijken naar clubs over de grens.

Mijn volgende stap werd inderdaad over de grens gezet en vorig seizoen (2019) ben ik bij København Håndbold gestart. Ik was heel blij dat ik bij zo’n mooie club in Denemarken mocht handballen. Dat seizoen pakte beter uit dan ik had verwacht. Ik zou mee trainen met het 1e team en op de bank zitten bij de wedstrijd (hopend op een minuut of 2) + mijn speelminuten maken met het opleidingsteam. Echter werd ik in de voorbereiding al volledig bij het eerste betrokken en hebben we mijn contract aangepast.

Aankomende 3 seizoenen zal ik nog in Kopenhagen te zien zijn. Echter aankomend jaar alleen op de tribune. Ik heb tijdens de training een kruisband blessure en een breukje in mijn bovenbeen opgelopen. De operatie is goed verlopen en ik heb bij de club een heel goed medisch team achter me staan, die al een pittig schema klaar hebben liggen om me dit jaar te helpen bij mijn revalidatie. Ik kijk ernaar uit om met ze te kunnen werken en eindelijk weer aan het werk gezet te worden.

De afgelopen weken ben ik namelijk in Nederland verbleven, aangezien ik 6-8 weken niet mocht lopen vanwege de breuk die opgevuld is en hier kon ik hulp krijgen van mijn familie. Deze periode is bijna voorbij en kan ik eindelijk terug naar Denemarken om te gaan trainen aan mijn herstel.

Tot de volgende keer!
Groetjes, Nyala!